Wybór zawodowej drogi, którą będziemy podążać w naszym życiu to jedna z kluczowych podejmowanych przez nas decyzji, Możliwości jest dużo, doradców mnóstwo a my sami nie raz czujemy się skołowani widząc jak wiele ścieżek kariery stoi przed nami otworem.
Cały czas najbardziej popularne wśród młodych ludzi jest podążanie naukową ścieżką kariery na studiach. Maturzyści wierzą, że pięć lat spędzonych w uniwersyteckich ławach da im odpowiednią wiedzę i kwalifikacje do dobrze płatnej i popartej społecznym szacunkiem pracy. Studencka droga, choć wybierana jest przez osoby młode wciąż chętnie co raz częściej splata się z drogą nauczania technicznego, praktycznego, które zapewnia słuchaczom nie tylko – jak ma to miejsce w przypadku wyższych studiów – naukowy tytuł, ale i uprawnienia do wykonywania konkretnego zawodu.
Tak właśnie dzieje się w przypadku masażystów, którym w tym tekście chciałbym poświęcić szczególną uwagę. Decyzja o rozpoczęciu kształcenia w kierunku wykonywania zawodu masażysty jest różnoraka. Część osób przekraczających progi szkół przygotowujących do zawodu masażysty to właśnie studenci. Studiują oni głównie kierunki związane z zagadnieniami zdrowotnymi i fizjoterapią. Dla nich podjęcie dodatkowego kształcenia w kierunku uzyskania stopnia technika-masażysty wydaje się być uzupełnieniem nabytych na studiach umiejętności i naturalną ścieżką rozwoju nastawioną na kompleksową pomoc pacjentowi. Tak wykształceni specjaliści (fizjoterapeuci i masażyści w jednym) są osobami mocno poszukiwanymi na medycznym rynku pracy.
Naturalnie nie warto zapominać o tym, iż naukę w zawodzie masażysty chętnie podejmują osoby niewidome. Co prawda procent niewidomych masażystów w gronie tych, którzy edukują się jako Technicy Masażu wciąż się kurczy, ale nadal stanowią oni ważną grupę pośród dyplomowanych absolwentów szkół masażu. Co równie ważne w społecznej świadomości ciągle funkcjonuje pozytywne przeświadczenie wiążące niewidomych masażystów z profesjonalnym podejściem do pacjenta i solidnym wykonywaniem swoich obowiązków.
Nie małą część osób, które podejmują kształcenie w szkołach masażu stanowią takie, które np. po ukończeniu liceum, technikum, czy innej szkoły zawodowej wciąż nie wiedzą jaki zawód pasuje do nich najbardziej. Nie rzadko w szkołach masażu odkrywają oni swój talent i powołanie do tej profesji.
Należy się zatem zastanowić skąd taka popularność masażu wśród osób młodych? Na pewno wynika to z faktu, że masaż jest przez pacjentów bardzo lubiany. Stanowi nie tylko formę uzupełnienia innych praktyk prozdrowotnych jak ćwiczenia czy zdrowe odżywianie, ale jest on także popularną formą relaksu chociażby dla osób uprawiających sporty czy tych, które ze względu na swoją pracę prowadzą siedzący tryb życia. Ten trend popularności wyczuło wiele publicznych i prywatnych szkół policealnych. W internecie możemy bez problemu wyszukać placówki, które przygotują nas do wykonywania zawodu masażysty, i wcale nie muszą to być szkoły zlokalizowane w największych miastach Polski. Proces kształcenia trwa w nich najczęściej dwa lata, prowadzony jest w systemie stacjonarnym, a rozpoczynając naukę nie musimy posiadać nawet świadectwa maturalnego – wystarczy to, które poświadcza ukończenie przez nas szkoły średniej. Trudno nie oprzeć się wrażeniu, że wymagania – jak na początek – nie są duże. Natomiast po dwóch latach zajęć absolwent szkoły masażu staje do państwowego, dwuetapowego egzaminu, po którego zaliczeniu otrzymuje tytuł technika masażu. Procentowe wymagania do zaliczenia egzaminu są typowe: 75% punktacji w etapie praktycznym, oraz 50% w pisemnym etapie teoretycznym.
Kierunek na uzyskanie dyplomu kwalifikowanego masażysty można jednak obrać już po ukończeniu szkoły podstawowej. Istnieją bowiem szkoły na poziomie technikum, kształcące masażystów, którzy w miesiąc po przystąpieniu do matur zdają również egzaminy zawodowe i w wieku dwudziestu lat mają w swoim ręku wyuczony zawód.
To właśnie droga wiodąca przez naukę w technikum wydaje się być najprostszą w przypadku niewidomych, którzy chcieliby zostać masażystami. Przy większości ośrodków dla osób niewidomych zostały powołane kierunki w Technikach i Szkołach Policealnych, na których to osoby niewidome mogą pobierać naukę w zawodzie masażysty. Oczywiście niewidomi mogą także próbować uczyć się masować w szkołach ogólnodostępnych. Jednak przypadki, nieliczne z resztą, takich osób, które tę drogę podjęły, a następnie zrezygnowały z niej na rzecz dedykowanych osobom niewidomym placówek świadczą o tym, że tylko dzięki odpowiedniemu podejściu kadry nauczycielskiej i zrozumieniu dla ograniczonych możliwości poznawczych osób niewidomych, możliwe jest prawidłowe i dobre wykształcenie niewidomego masażysty.
Ostatnią drogą do uzyskania dyplomu masażysty są zaoczne kursy. Ich ceny kształtują się najczęściej w granicach 1500 złotych za dziesięć spotkań. Naturalnie kursanci po ukończeniu wszystkich spotkań muszą również zdać państwowy egzamin.
Dróg do uzyskania tytułu Technika Masażu jest więc jak widać sporo. Sukces dobrego masażysty zależy nie tylko od tego którą z nich wybierzemy, ale i jakie szkolenia dodatkowe będziemy odbywać już po uzyskaniu dyplomu podstawowego, jaki sektor usług z masażem sobie wybierzemy i czy postawimy na samozatrudnienie, czy pracę np. w sektorze publicznych usług ochrony zdrowia. O specyfice tych wszystkich ewentualności będę pisał w innych artykułach.